We, Myself & A.I.

Het grootste aandachtspunt bij het schrijven van een nieuwsbrief is regelmaat, zo blijkt. Ik neem hierbij graag de draad terug op met een eerste doorkijkje naar het resultaat van een schrijfproces dat me de afgelopen zes maanden in de ban heeft gehouden. Na een aantal zeer fijne projectmatige samenwerkingen, gingen Herman Konings en ik de uitdaging aan samen een boek te schrijven. Het resultaat werd een bookzine luisterend naar de titel ‘We, Myself & A.I.’ . Het zal in de boekhandel beschikbaar zijn vanaf 28 mei.

Met We, Myself & A.I. beschrijven we het samenspel van intermenselijke, innermenselijke en buitenmenselijke intelligentie en onderzoeken we hoe de partituur in verschillende sectoren kan herschreven worden tot verleidelijke toekomstmuziek.

We hebben het boek gecomponeerd voor mensen die zowel in markten als in de bredere samenleving geacht worden beslissing te nemen dan wel te faciliteren. We willen innovatieprocessen inspireren met tal van inzichten en praktische voorbeelden van ‘slimme projecten’ uit binnen- en buitenland.

The NotCompany: De koe uit de melk halen

Dat industriële hoeveelheden gegevens dankbaar ingezet kunnen worden voor ontwerpprocessen, zien we onder meer bij The Not Company (NotCo) in Chili. Computerwetenschappers en voedingsspecialisten werken daar samen met een wat ongewone collega, het artificiële brein Giuseppe. Hun stip aan de horizon: een nieuwe generatie zuivelproducten, die beter zijn voor mens en milieu en die boerderijdieren ongemoeid laten.

Met behulp van EEG-scans worden de hersengolven van mensen geïnterpreteerd op het moment dat ze vette looksaus, zoete chocolademousse of zure Griekse yoghurt opnemen. Giuseppe helpt het NotCo-team om de moleculaire verbanden te begrijpen tussen de samenstelling van voedsel en de menselijke perceptie van smaak, textuur en verzadiging. Daarna gaat Giuseppe op zoek naar de perfecte samenstelling van plantaardige grondstoffen en eiwitten die in staat geacht wordt het origineel te overklassen in termen van smaaksensatie (bij de consument) en die daarenboven ook performanter is op het vlak van gezondheid.

‘De voedingsmarkt is overspoeld door laagwaardig en goedkoop voedsel, vol suiker en dierlijke vetten, en dat is een aanslag op de volksgezondheid’, aldus Matias Muchnick, CEO van NotCo. Chili kent de hoogste graad van obesitas onder schoolkinderen in Zuid-Amerika. De cijfers komen al aardig in de buurt van de scores in de VS, de onbetwiste en jarenlange nummer één inzake vetzucht, waar 10 tot 12 procent van de kleuters obees is. Traditionele voorlichtingscampagnes met het oog op gedragsverandering hebben er bij voorbaat weinig kans op slagen. De ietwat aparte strategie van een nieuwe schare foodtechbedrijven bestaat er dus in voedsel dat we graag eten te wijzigen in plaats van te proberen veranderen wat we graag eten. Melk van NotCo zal lekkerder zijn dan koemelk en vrij van lactose en verzadigde vetten. Bovendien zal de koe uit de melk gehaald zijn. Wat chocolademousse betreft: een mens zou niet onmiddellijk het verband leggen tussen gekaramelliseerde oesterzwammen, kokosnoot en quinoa, maar Giuseppe kwam inmiddels al enkele geslaagde chocoladesensaties op het spoor bij het combineren van die drie.

Hét vlaggenschip van NotCo is momenteel de eierloze mayonaise NotMayo, die vooral bestaat uit garbanzobonen. Qua merkstrategie kiest het bedrijf ervoor niet te werken met unique selling propositions over wat in hun producten zit, maar juist over wat er níét in zit. Producten heten dan ook NotMayo, NotMilk, NotYoghurt, NotCheese… en zijn te koop in Zuid-Amerika.

 

Bij #WastED verloopt storytelling via je smaakpapillen

Op 17 maart ben ik met Herman Konings in Londen met een lijstje nieuwe initiatieven in de hand. We hollen van het ene opmerkelijke fenomeen naar het andere, lopen doorheen de departmentstore Selfridges en stellen vast dat het dak ruimte heeft gemaakt voor #WastED, het pop-up restaurant van Dan Barber. Reservering is verplicht maar we weten toch een plaatsje te veroveren. #WastED is een verrassend voorbeeld van hoe systeemdenken, radicale transparantie en creatieve storytelling samenkomen.

Na Farm-to-fork komt trash-to-table

Na heel wat initiatieven die we kunnen onderbrengen onder de roepnaam farm-to-fork (à la ‘groenten rechtstreeks van de boer’ zoals het huidige boeren en buren), hebben we ook al een mooie diversiteit mogen aanschouwen (en proeven!) aan trash-to-table-initiatieven. Bij trash-to-table wordt voedsel van de afvalberg gered en wordt er iets lekkers mee gemaakt. Beperkingen zijn goed voor de creativiteit. Logisch dus dat ‘trash-to-table’ echt fijne concepten oplevert. Een greep uit de mooiste initiatieven die ik in dit register ben tegengekomen:

De eerste die ik ooit op het spoor kwam is Instock in Amsterdam. Instock 
is een restaurant, een food truck en heeft twee take-aways in Amsterdam. Instock is wat er gebeurt wanneer je je personeel pro-actief bij innovatie betrekt. Het is geboren in de interne keuken bij Albert Heijn. Producten die afgekeurd zijn voor verkoop worden opgewaardeerd tot lekkere gerechten in het restaurant, bij de Foodtruck of de take-aways.

  • Een ander fijn initiatief van Albert Heijn is ‘Pieper Bier’, gebrouwen met aardappels gered zijn van de afvalberg. Jaarlijks gaan in Nederland 340 miljoen kilo aardappelen verloren.
  • Kromkommer maakt ugly foods populair dankzij haar lekker assortiment soepen en haar branding in ware neo-nonsense stijl.
  • Ook bij Rubies in the Rubble ondergaan afgekeurde groenten een smaaktest in plaats van een schoonheidswedstrijd alvorens ze in een assortiment sausjes verdwijnen.

Over de architectuur van ons bord en de keten daarachter

WastedTerug naar #WastED wat absoluut de kroon spant. Ieder gerecht is een ware provocatie aan het adres van de voedingsindustrie.

De chef en initiatiefnemer van #WastED is Dan Barber, volgens Times magazine één van de 100 meest invloedrijke mensen van deze tijd. Dan Barber is naast chef en partner bij Blue Hill (Manhattan, NY) ook auteur van ‘The Third Plate’, een boek waarin hij pleit voor een totaal nieuwe waardeketen die beter is voor onze planeet, onze gezondheid, en bovendien veel lekkerder is. In ‘The Third Plate’ bepleit Dan Barber dat het klassieke bio-ecologisch denken (én de farm-to-fork-beweging) lang niet ver genoeg gaat, en niet ten gronde herbekijkt wat op ons bord komt en – vooral – hoe het op ons bord komt.

Ieder bord is een verrassend verhaal

Fish and chips

Ieder gerecht dat je bij #WastED wordt voorgeschoteld is niet alleen een verhaal, maar ook een eye-opener en aanklacht van wat er grondig mis is aan onze voedselketen, ook al schuilt die achter een bio-label.

Gerechten luisteren naar namen als ‘lettuce butts’ (sla-kontjes), crab shell broth (krabschaal-bouillon), of broccoli stems (stammetjes van Brocolli). Tijdens onze lunch heb ik me te goed gedaan aan een bordje ‘waste rarebit’, ‘rescued veal nuggets’ en ‘fish and chips’ (een bordje bijvangst).

Elk bordje is bovendien heel fraai van vormgeving, en heeft haar eigen garçon die – vaak met een iPad  in de aanslag – uitvoerig het verhaal van voedselverlies in de keten komt vertellen.

Vitrine

Een dertigtal vitrinekastjes staan als kijkdozen opgesteld doorheen het hele restaurant. Stuk voor stuk tonen ze artefacten die getuigen van grenzeloze verspilling in de voedingssector, maar telkens zijn het ook zeer esthetisch vormgegeveninstallaties.

Radicale transparantie, beleving, purpose en storytelling heb ik nog maar zelden als zo’n bevlogen geheel bij elkaar gezien (en geproefd!) als hier.

RetailDetail Congres 2017: Digitale disruptie als gamechanger voor de planeet

Is het einde van massaproductie in zicht? Nemen je boodschappen uit de supermarkt straks het openbaar vervoer? Is er straks meer fashion met minder kleding? Heel wat sprongen voorwaarts op vlak van ecologie hebben een digitale kanteling aan de basis.

De kern van duurzame innovatie is steeds minder een groen verhaal met romantische referenties naar de natuur en een handleiding bol van regels en limieten. Vandaag zie je steeds nadrukkelijker een transitie waar wetenschap, technologie en meer bepaald ICT centraal staan. Eerder dan uit de CSR-managementpraktijk, kunnen we de grootste sprongen verwachten van innovatie en creativiteit.

De grote uitdaging daarbij is vooral hoe al deze nieuwe oplossingen zich presenteren bij het grote publiek, en hoe we de consument haar vertrouwen winnen met vaak ongeziene en onverwachte producten en diensten voor essentiële behoeften.

  • Op donderdag 27 april presenteerde ik op Retaildetailcongres in het programma ‘gamechangers’ 7 strategische pistes hoe retailers de digitale transformatie kunnen aangrijpen om ook mondiale bezorgdheden van burgers op te lossen met producten en diensten voor consumenten. Een inleidend artikel lees je hier.
  • Op 24 mei verschijnt op de website van Eneco België een trendbriefing waar de 7 innovatiepaden uitgebreid worden toegelicht, en op 24 mei verschijnt een inleidend artikel in Trends.
  • Op 27 september, organiseer ik samen met Eneco België een masterclass rond dit thema in de brouwerij Palm in Londerzeel. Hier zullen we gedurende een halve dag uitvoerig de tijd nemen om met een groep retailers te onderzoeken hoe we met de zeven innovatiepaden aan de slag kunnen in de praktijk van retail.

Retail: Is de mooiste supermarkt van Nederland een Jumbo?

De Jumbo van Amsterdam Noord, die moet je gezien hebben, zo word ik overtuigd door een Amsterdams ondernemer bij het voorbereiden van alweer een inspiratietour. Bij het binnenkomen van de Foodmarkt word je inderdaad overweldigd door de enorme opzet en hoogte van de industriehal. De rayon-logica van een conventionele supermarkt lijkt helemaal verdwenen, en in de plaats daarvan lijkt deze overdekte foodmarkt wel ingedeeld door allemaal eilandjes met een eigen identiteit (sushi, broodjes, kaas, vis, vega, grill, brood, … ) Ieder eiland heeft een ontwerp dat uitnodigt tot (inter)actie en overal lijkt het wel of er verse bereidingen worden gemaakt. Het ontwerp van deze supermarkt refereert naar een foodmarkt die we vooral kennen van op vakantie en waar beleving centraal staat.

Foodmarkt op Amsterdam Noord is in feite een uit de kluiten gewassen Jumbo Supermarkt, maar omdat het bestemmingsplan geen supermarkt, maar wel een versmarkt toeliet, heet het dus een versmarkt. Dat het een Jumbo is, zie je pas bij het binnenkomen. Het assortiment is ingedeeld in belevingseilanden. Iedere categorie wordt gedomineerd door zo’n eiland, en vormt met haar achterliggende rekken een eigen district. Maaltijden die je kocht in de supermarkt kan je na het afrekenen consumeren inhet restuarantgedeelte als je wil. Foodmarkt is ook de thuishaven voor heel wat demonstratie-sessies en food workshops.

Retail: Is de duurzaamste supermarkt van Europa een Albert Heijn?

Op 2 november 2016 heropende Albert Heijn XL in Purmerend na een ingrijpende verbouwing. De blauwe loper werd uitgerold, en vandaag claimen ze de duurzaamste supermarkt van Europa te zijn. Omdat ik tegenwoordig veel in Noord-Holland vertoef, en vaak de liefde bezing rond retailers die met veel creativiteit een duurzaamheidsstrategie ontwikkelen, kon ik niet anders dan een kijkje gaan nemen.

Choose-it-yourself

Na de verbouwing hebben twee aspecten duidelijk de hoofdrol gekregen. Enerzijds ‘vers’ en anderzijds ‘choose-it-yourself-concepten’. Zowat iedere rayon in de winkel biedt een ‘interface’ aan waar je je producten zelf kan kiezen, samenstellen, mixen of bereiden. Op de versafdeling is er een sappen- en yoghurtbar waar je je eigen smoothies kan mixen, noten worden op het winkelpunt geroosterd en kan je ook zelf mixen, er is een olijfolie-bar waar je zelf olijfolie uit vaatjes kan tappen en (hoe kan het ook anders…) een installatie waar je zelf je hagelslag kan samenstellen.

Sappenbar

Knip je eigen kruiden

Ook bijzonder is dat Albert Heijn XL in Purmerend haar eerste stappen maakt met LED-farming.
Opgegroeide kruiden worden vers gehouden onder Led-lampen in een zogenaamde “indoor farming unit”. Klanten worden uitgenodigd met een schaartje kruiden te knippen in de zelfpluk kruidentuin.

kniptuin

Energie-zuinigheid

Dankzij 700 zonnepanelen op het dak, led verlichting met bewegingssensoren en andere ingrepen met oog op energie-efficiëntie is het hele complex (waar zich oa. ook een Etos, Gall&Gall en Bart Smit bevindt) klimaatneutraal. GFT-afval wordt vergist, wat weer biogas oplevert en elektrische auto’s pikken een graantje mee door gratis op te laden op de parking. Dit, en een hoop andere ingrepen zorgen ervoor dat Albert Heijn XL te Pulmerend naar eigen zeggen aan de kop loopt van eco-efficiëntie, en ik geloof het graag.

AH Purmerend

De retailer als Boxmover

Uiteraard kan je een retailer vanuit verschillende perspectieven benaderen. Wanneer je retail zeer enkelvoudig bekijkt kan je stellen dat hun toegevoegde waarde in de klassieke lineaire waardeketen bestaat uit boxmoving: Zij zijn de schakel tussen distributie en eindconsument. De focus komt dan te liggen op het logistieke aspect en dan doen we best aan distributie op de meest energie- en materiaal-efficiënte manier.

De retailer als ketenregisseur en keuze-architect

Wanneer je een retailer ook gaat bekijken als ketenregisseur en keuze-architect, komt er een veel breder impact-potentieel in het vizier. Een supermarkt bepaalt in grote mate wat er op ons bord komt, en kan misschien nog een groter verschil maken door een duurzame en gezonde levensstijl te promoten. In die optiek is de benadering van pakweg Veganz in Duitsland, MarQt in Nederland en Mad Cooperativet in Denemarken minstens even interessant.

Veganz is een 100% veganistische supermarkt waar ook vegetariërs, flexitariërs en foodies van allerlei pluimage aan hun trekken komen. MarQt in Nederland en Mad Cooperativet in Denemarken zetten storytelling en zelfs live kooksessies op de winkelvloer in om belangstelling voor biologische en lokale producten te delen met winkelende consumenten.

Uiteraard zijn alle inspanningen in de juiste richting toe te juichen. Het mooiste is natuurlijk wanneer er kruisbestuivingen en synergieën ontstaan tussen de verschillende benaderingen.

Branding: Fake versus real. Op zoek naar het nieuwe echt met Oedipus Bier

Afgelopen donderdag had ik een afspraak met Rick Nelson, Creative director van Oedipus Brewing in Amsterdam Noord. Bij het binnenkomen weet je snel dat dit een aparte plek is. Muren zijn beschilderd met tal van uitgesproken kleurrijke en humoristische taferelen met af en toe een uitdagend provocerend kantje. Er wordt een podium opgebouwd in de brouwerij voor een optreden van een  punkband die avond. We werken daarvoor samen met concertorganisator Paradiso, zegt een medewerker. Rick Nelson, een ontspannen en sympathieke vent met lange krullen komt naar mij toegelopen op Birkenstocks. Wil je een biertje? Eén ding is duidelijk; dit wordt een ongewoon gesprek over bier en zeker over branding.

Rick en Stefaan

Beer Geeks

Ons verhaal begon in 2011, steekt Rick van wal. Rick werkte met een groep vrienden en bierliefhebbers bij de American Beer Bar. In onze vrije tijd brouwden we ook bier op huis-tuin-en-keuken-schaal, maar wilden wel andere dingen doen dan wat er wereldwijd op dat gebied al heel veel gebeurde. De zogenaamde craft beers waren in opkomst. De meesten gingen binnen de grenzen van het ambachtelijke hun ding doen, maar wij wilden juist een nieuwe horizon opzoeken. Via illegale feestjes maakten we contact met het publiek, en brachten we ons verhaal aan de vrouw en de man.

Ons eerste bier – en nog steeds ons grootste succesnummer –  werd Mannenliefde. Niet zoet, ook niet bijzonder bitter, maar heel fris met een droge en zachte nasmaak, toetsen van limoengras, Chinese koriander en Sorachi Ace hop (een dubbelhop omwille van haar sterke citroenaroma en bitterheid) Het is met buitengewone productnamen, smaakcombinaties en verhalen over wie we echt zijn dat we traditionele grenzen willen doorbreken.

Oedipus Gamma

Genderclichés in vraag stellen

Als beer-geeks werkzaam in de Amsterdamse biertempel viel ons ontzettend op dat de hele bierwereld draait om de man en alle mogelijke mannelijkheidsstereotiepen. Van Budweiser over Stella tot de American Crafts: het is allemaal heel matcho. Het leek meteen een fijn idee om daar tegenaan te schoppen, en als bierproducent de dominante gender-clichés te bevragen. Vandaag is gendervrijheid een belangrijk thema, en staat het bovendien ook ontzettend onder druk. Oedipus wil aan culturele transformatie doen, en is als biermerk uitermate goed geplaatst om het klassieke hokjesdenken aan de kaak te stellen.

Mata Hari

Wat na authenticiteit?

Onder collega’s hebben we het vaak over post-authenticiteit, anti-authenticiteit of neo-authenticiteit (En we hebben het nog veel vaker over welke term nu de juiste is) Centraal staat de idee dat authenticiteit niet meer authentiek is. Het begrip en het hele lexicon er rond (ambachtelijk, duurzaam, eerlijk, biologisch, …) is gekaapt door grote bedrijven en gebanaliseerd door marketing. En ondanks consumenten nog nooit zoveel belangstelling hebben gehad voor het verhaal achter hun product, ze wantrouwen steeds meer de claims die errond gemaakt worden.

In de biersector zie je ook een ontzettend grote hang naar authenticiteit, ambachtelijkheid enz… licht Rick toe. Kijk maar naar de grote multinationals die allerlei nieuwe manoeuvres doen rond craftbeers, en marketing waar getoond wordt hoe ze zogenaamd opnieuw artisanaal tewerk gaan.

Die authenticiteit wordt foutenticiteit. Ons gesprek wordt steeds boeiender. Ik sta helemaal versteld wanneer Rick me toont dat in hun merkhandboek begrippen als eerlijk, duurzaam en ambachtelijk doelbewust geschrapt zijn.

Oedipus

Klassieke conventies doorbreken

Bij Oedipus willen ze net voorbij de lamme en bedenkelijke gedachte van authenticiteit gaan. De consumenten van Oedipus zijn niet noodzakelijk beer geeks zoals zij, maar wel veelal jonge consumenten waarmee ze bruggen willen bouwen via muziek, cultuur, kunst, maar dus ook via maatschappelijke commentaar. Hun merkbeeld is kleurrijk, heeft een zachte genderneutrale uitstraling, is jolijk en vrolijk, zelfs doelbewust existentieel infantiel en nadrukkelijk visueel. Met hun biernamen, smakencombinaties, vormgeving, grafische stijl en storytelling willen ze conventionele gedachten rond wat het is man of vrouw te zijn op een prettige manier verstoren en bevrijden.

Jongeren houden van kwaliteit, maar eten en drinken hoeven niet meer ernstig of volgens de regels te zijn. Er mag gelachen en geëxperimenteerd worden.
in Amsterdam Noord groeit in de lente heel wat vlierbloesem en wordt gewoon als onkruid beschouwd. Met ons team hebben we na een dagje snoeien heel wat vuilzakken vol. Ideaal om een Berlinder Weisse mee op te fleuren, een haast vergeten licht-zurig tarwebier die je op vijf of zes weken kan maken.

Vandaag heeft Oedipus een stevige positie in de Amsterdamse horeca en detailhandel. Je vindt het sinds 2015 bij 150 supermarkten van Albert Heijn. Deze distributie wordt binnenkort uitgebreid wat zorgt voor een grotere landelijke dekking. Verder wordt Oedipus reeds uitgevoerd naar Duitsland, Spanje, Italië, Scandinavië, China, Rusland en de VS.

Nieuwe vormen om inspiratie te verspreiden: Disruptive Innovation Festival

Omdat ik vaak de vraag krijg voor advies over hoe je events opzet rond innovatie en duurzaamheid, ben ik steeds op zoek naar nieuwe vormen om inspiratie te verspreiden en verwondering aan te wakkeren. In november was ik zeer gecharmeerd door het Disruptive Innovation Festival (afgekort DIF, en op twitter fel besproken met de hashtag “#thinkdif”) Het bleek al de derde jaargang te zijn. DIF kwam er op initiatief van de Ellen MacArthur Foundation. Het is een online en open event van ruim drie weken lang waar meer dan 300 lezingen, debat-sessies en workshops werden gehouden onder visionairen, academici, bedrijfsleiders, ontwerpers en start-ups over kansen, doorbraken, inzichten en succesfactoren in de circulaire economie. Ruim 100.000 bezoekers hebben sessies live gevolgd. Alle sessies rond de thema’s System reset, regenerative cities, sharing economy, regenerative agriculture etc. staan nog steeds online.

Ellen MacArthur Foundation

Voor mensen die actief aan de slag zijn rond circulaire economie is de Ellen Mac Arthur Foundation geen onbekende. De Britse Ellen MacArthur verwierf faam wanneer ze op 7 februari 2005 het record solo-zeilen rond de wereld brak. Als voormalig zeilkampioene ontwikkelde ze een bijzondere liefde voor de planeet en in 2010 richte ze de Ellen MacArthur Foundation op met als doelstelling de transitie naar een circulaire economie te versnellen.

Sinds dien nemen heel wat organisaties een voorbeeld aan hoe ze grote bedrijven wereldwijd weet te verenigen en de neuzen in dezelfde richting weet te zetten. Kort samengevat wil ze de economie uit de ‘take-make-waste-logica’ halen, en met de inzichten van vandaag collaboratief een nieuwe economie ‘ontwerpen’ die gebaseerd is op hernieuwbaarheid, herstel en de economie vooral als een ecosysteem ziet.

Haar global partners zijn niet de minste: oa. Philips, Nike, Google, Danone, Cisco, H&M, Unilever en Renault zijn allemaal familieleden.

Thinkdif

Wat me het meest charmeert is hoe The Disruptive Innovation Festival is opgezet. Het is een zeer collaboratief opzet met een interessante balans tussen het fysieke event en digitale media, content en momentum.

Alles start bij de bundeling van vier podia waarvan enkel de eerste traditionaal aanvoelt:

  • Headline stage: waar de must-see thinkers hun verhaal doen
  • De ‘Big Top Tents’ zijn podia die tijdens de drie weken worden gehost door universiteiten wereldwijd (Davis, Berkeley, Sheffield, UTS in Sydney, TU Delft, …) en vooral onderdak geven aan de online learning programma’s
  • Open Mic: een omgeving waar innovatieve individuen een bijdrage kunnen leveren over waar ze mee bezig zijn
  • Ellen MacArtur Foundation Stage: een selectie verhalen en getuigenissen van koplopers, uitgekozen door Ellen MacArthur Foundation

Google, Machine learning en circulaire economie

Heel wat sessies zoals “Hoe gaat een high-tech gigant als Google met ‘machine learning’ bijdragen aan een circulaire economie?” worden in een informele vorm gegoten als dat van een ontspannen zetelgesprek, maar boeten zeker niet in aan informatie-waarde. Het zou geen webinar zijn zonder dat gasten ook vragen

Om er een echte webinar van te maken stellen moderatoren ook vragen aan de gasten die ingestuurd zijn door kijkers, of die via twitter worden gesteld.

Verder zijn er nog interessante sessies rond ‘veerkrachtige steden’, ‘diervrij vlees’, ‘ duurzame innovatiepaden voor verpakking’, ‘het mycoceen: het veelbelovend nieuw perspectief van schimmels en zwammen als bron van nieuwe grondstoffen en materialen’, etc…

Je kan alles opnieuw bekijken op hun website, hier

 

 

 

Amsterdam: 10 adressen met inspiratie voor bakstenen winkels

De druk van e-commerce neemt toe, en retailers vinden steeds creatievere strategieën om hun fysieke aanwezigheid een nieuwe rol, meer zingeving of beleving te geven. Tijdens een inspiratiesafari hebben we naar traditie ook telkens aandacht voor retail. In Amsterdam kan je op korte afstand van elkaar een brede diversiteit aan winkels bezoeken en ‘in vivo’ inspiratie opdoen.  Hoe kan een creatieve strategie je fysieke winkel meerwaarde bieden en je onderscheiden van de rest? 

Omdat ik vaak het verzoek krijg tips te geven voor een trip naar Amsterdam, hier een overzicht van mijn persoonlijke favorieten die je zelf te voet (of met de fiets) kan bezoeken

De negen straatjes

#
Marie-Stella-Maris, Keizersgracht 357

Marie-Stella-Maris

Misschien wel het mooiste winkeltje in Amsterdam is een goed doel dat vermomd is in een exclusieve cosmetica-zaak. De zaakvoerders lieten zich inspireren door de Universele verklaring van de rechten van de mens, en het recht op veilig en drinkbaar water in ’t bijzonder. Een flink deel van de pittig geprijsde cosmeticaproducten gaat naar watervoorzieningsprojecten in Afrika. Inmiddels is Marie-Stella-Maris ook een merk van tafelwater. In heel wat Amsterdamse restaurants en hotels heeft Marie-Stella-Maris het klassieke ‘Spa rood en Spa blauw’ inmiddels vervangen.

Marie-Stella-Maris

#
Rapha Cycle Club, Wolvenstraat 10

Rapha Cycle Club

Velen hebben het geprobeerd, maar weinig retailers zijn er echt in geslaagd een community-merk te worden.  Rapha is dat wel. Rapha heeft leden die lidgeld betalen en als clubleden gretig deelnemen aan wieler-activiteiten van Rapha. Rapha Cycle Club is een exclusiefe fietsenwinkel, een clubhuis, en een soort tempel voor devote wielerliefhebbers. Wanneer je met een groep op stap bent door Amsterdam, en er zitten enkele wielerfanaten bij, dan is de kans groot dat je ze hier verliest.

Rapha Cycle Club

#
Marqt, Wolvenstraat 32

Marqt is al lang niet nieuw meer, maar kent geen gelijke. Al jaren toont ze dat een supermarkt een groot verschil kan maken in wat er op ons bord komt. Ze doet dat door zoveel mogelijk te kiezen voor lokale producenten en door biologische voeding te koppelen aan beleving en storytelling. Telkens je er met Vlaamse ondernemers komt, gooit Marqt zeer hoge ogen. Inmiddels heeft Marqt 18 winkels in Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. Marqt is premium geprijsd, maar voelt nooit elitair.

Marqt

#
Lincherie, Huidenstraat 28

Lincherie

Licherie is een winkelconcept van het Belgische lingeriebedrijf Van de Velde, heeft een flinke aanwezigheid in Nederland (34 winkels) en kreeg al een bijzondere erkenning met de prijs voor “beste paskamer van Nederland”. Via een exclusieve 3D-scanspiegel in de paskamers zorgt ervoor dat het veel makkelijker is de juiste beha te kiezen. 140 verschillende digitale metingen zorgen voor een persoonlijk shape-ID dat wordt bewaard voor volgende bezoeken. Uit onderzoek blijkt immers dat 70% van de vrouwen een verkeerde beha-maat draagt. Lincherie combineert het beste van uitstekende service van goed opgeleid personeel met het beste van technologie. Op de winkelvloer. Bij Lincherie kan gewoon binnenlopen, maar kan je ook een afpsraak maken voor stijladvies.

Lincherie

#
Otentic Perfumes, Keizersgracht 233

De parfumerie is sinds kort heruitgevonden door Otentic. Schreeuwerige campagne-beelden zijn vervangen door een serene omgeving waar beleving en digitale ondersteuning centraal staan. Je vindt twee Otentic parfumerie-zaken in Antwerpen, maar dus ook eentje aan de Keizersgracht in Amsterdam.

De Pijp

#
Hutspot, Van Woustraat 4

In Amsterdam vind je heel wat cross-over en concept stores. Mijn favoriet is Hutspot. Bij Hutspot kunnen ontwerpers en producenten ruimte huren per vierkante meter om hun spullen aan te prijzen. Het gevolg is dat kleding, desinger fietsen, maar ook huisgemaakte pindakaas er broederlijk naast elkaar staan. Verder kan je er je haar laten knippen, lunchen, en is er een affiche met events (Club Nights, Jazz Nights, maar ook writing-get-togethers voor mensen die steun zoeken bij hun schrijversprojecten) Om de haverklap richt Hutspot op een iconische plek in Amsterdam een tijdelijke hotelkamer in die je voor één nacht kan winnen.

Hutspot

#
Stach, Haarlemmerstraat 150

Stach

Stach lijkt wel het resultaat van een workshop waar de buurtwinkel is heruitgevonden en aangepast aan hipster-values. Inmiddels zijn er een negen-tal winkels in Amsterdam. Veel krijtborden, veel aandacht voor biologische en vegetarische producten, versbereide maaltijden en (eindelijk) ook aandacht voor singles dankzij portioneringen voor één persoon. En ja, je kan online je bestellingen doen.

Stach

#
Wildernis, Bilderdijkstraat 165 F

Wildernis is een stadstuinwinkel nieuwe stijl met een geacualiseerde kijk op onze relatie tot de natuur. Je vindt er utivoerig inspiratie over kamerplanten, dakterrassen en stadstuinieren. Er wordt veel werk gemaakt van workshops waar je leert balkontuinieren, terrariums maken, daktuinieren, schaduwtuinieren, etc…

Wildernis

De Amsterdamse Hallen

Hannie Dankbaarpassage 47, Amsterdam West
Ooit een rangeerstation voor trams, vandaag een centrum voor media, cultuur, horeca, mode en ambachten. Geen wonder dat we hier veel inspiratie kunnen opdoen rond grensoverschrijdende retail concepten.

Amsterdamse Hallen

#
De Foodhallen

img_7782

Centraal in de Amsterdamse Hallen vinden we een behoorlijk grote food court waar vooral ruimte wordt geboden aan nieuwe food concepten. Tal van hybride snacks van starters kan je hier proberen of combineren temidden een reeks food stalletjes. Oa. de inmiddels befaamde Dutch Weedburger en ook Friska hebben hier hun opgang gemaakt.

De Foodhallen 

#
Uncover Lab

In LocalGoodsstore, een winkel in de Hallen waar enkel producten van Amsterdamse ontwerpers en producenten te koop zijn vinden we ook Uncover Lab. Uncover Lab is een tattoo-shop voor spullen. Met hun lasercutter kunnen ze zowat ieder ontwerp aanbrengen op spullen met een hard oppervlak. Zo willen ze de emotionele band tussen mensen en hun spullen (laptophoes, draagtas, notitieboekjes, …) versterken dankzij personalisering.

Uncover Lab

#
Recycle

Recycling

Welzijnswerkers die werken met ex-drugsverslaafden kwamer erachter dat het herstellen van een fiets een bijzonder terapeutische werking heeft. Re-Cycle is een winkel voor designer bikes, een werkplaats voor assemblage van tweedehandsfietsen en hersteldienst in één. Re_Cycle is een heel professionele zaak en mooie winkel die helemaal draait op sociale economie.

Recycle

 

 

 

 

Trend Hackaton Hogeschool Gent: Van blockchain tot emotionele levensverzekering

Op dinsdag 8 november was het zover. een 30-tal leerlingen van de postgraduaatsopleiding Trendanalyse en implementatie brachten in kleine werkgroepjes hun ideeën voor de toekomst, gestoffeerd met business model aan de hand van ingezonden thema’s.

Een wel heel bijzondere toekomstverkenning vonden we bij de uitvaartsector.

Ik pik er ééntje uit dat nog een beetje strookt met de tijd van het jaar. Een uitvaart strookt vaak met de verwachtingen. Zelfs een uitvaart die vrijzinnig geïnspireerd is, bestaat nog vaak uit elementen uit de christelijke traditie. Vandaag geven steeeds meer families een persoonlijke en creatieve invulling aan een uitvaart. Verwacht wordt dat wanneer Millennials hun ouders ten grave gaan dragen, we nog meer honger naar creativiteit en originaliteit gaan zien. De groepen die rond uitvaart een toekomstverkenning deden, raapten reeds bestaande initiatieven bij elkaar zoals begraafparken waar gewerkt wordt met bomen in plaats van zerken, allerlei creatieve alternatieven voor uitstrooiing (tattoeages met as gemengd in inkt, gebrandschilderd glas met as in inkt, …, tot zelfs as gemengd in vuurwerk, …), urnes die meer voldoen aan de fijngevoelige smaak van de babyboomgeneratie, duurzame bestemmingstechnieken zoals compostering, enz…

Bijzondere digitale technologieën maken ook steeds meer hun intrede in de uitvaart.

DNA Memorial heeft een dienst waar men het DNA digitaal weet te borgen, zodat generaties later mensen vanalles kunnen leren over hun grootouders.

Mensen stellen vandaag al playlists samen uit de lievelingsmuziek van hun dierbare overledenen om een eredienst op te luisteren. Het Israelische SafeBeyond positioneert zich als emotionele levensverzekering. Ze helpt mensen een nalatenschap van digitale boodschappen via geotags te verspreiden over heel de wereld. Zo kunnen nabestaande postuum nog genieten van het levensadvies en de lieve woorden van hun dierbaren.

Beyond

Eterni.me gaat nog een stapje verder. Op basis van alle digitale sporen die een overledene heeft nagelaten in social media willen me met artificiële intelligentie iemands persoonlijkheid digitaal zo nauwkeurig mogelijk tot leven wekken. Ze onderzoeken of het zo mogelijk is een ‘avatar’ van de overledene toegankelijk te maen via een chat-applicatie.

Andere korte toekomstverkenningen deden een onderzoek naar innovatiemogelijkheden voor en met Blockchain in de energiesector, de Kringloopwinkel, Joker reizen, de kunstsector, handenarbeid en de Belgische visserij.

Ze allemaal uitschrijven zou voor een te lang expose zorgen, maar op verzoek praat ik je er graag over bij.