The NotCompany: De koe uit de melk halen

maart 30, 2018/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Branding, Voeding /door admin

Dat industriële hoeveelheden gegevens dankbaar ingezet kunnen worden voor ontwerpprocessen, zien we onder meer bij The Not Company (NotCo) in Chili. Computerwetenschappers en voedingsspecialisten werken daar samen met een wat ongewone collega, het artificiële brein Giuseppe. Hun stip aan de horizon: een nieuwe generatie zuivelproducten, die beter zijn voor mens en milieu en die boerderijdieren ongemoeid laten.

Met behulp van EEG-scans worden de hersengolven van mensen geïnterpreteerd op het moment dat ze vette looksaus, zoete chocolademousse of zure Griekse yoghurt opnemen. Giuseppe helpt het NotCo-team om de moleculaire verbanden te begrijpen tussen de samenstelling van voedsel en de menselijke perceptie van smaak, textuur en verzadiging. Daarna gaat Giuseppe op zoek naar de perfecte samenstelling van plantaardige grondstoffen en eiwitten die in staat geacht wordt het origineel te overklassen in termen van smaaksensatie (bij de consument) en die daarenboven ook performanter is op het vlak van gezondheid.

‘De voedingsmarkt is overspoeld door laagwaardig en goedkoop voedsel, vol suiker en dierlijke vetten, en dat is een aanslag op de volksgezondheid’, aldus Matias Muchnick, CEO van NotCo. Chili kent de hoogste graad van obesitas onder schoolkinderen in Zuid-Amerika. De cijfers komen al aardig in de buurt van de scores in de VS, de onbetwiste en jarenlange nummer één inzake vetzucht, waar 10 tot 12 procent van de kleuters obees is. Traditionele voorlichtingscampagnes met het oog op gedragsverandering hebben er bij voorbaat weinig kans op slagen. De ietwat aparte strategie van een nieuwe schare foodtechbedrijven bestaat er dus in voedsel dat we graag eten te wijzigen in plaats van te proberen veranderen wat we graag eten. Melk van NotCo zal lekkerder zijn dan koemelk en vrij van lactose en verzadigde vetten. Bovendien zal de koe uit de melk gehaald zijn. Wat chocolademousse betreft: een mens zou niet onmiddellijk het verband leggen tussen gekaramelliseerde oesterzwammen, kokosnoot en quinoa, maar Giuseppe kwam inmiddels al enkele geslaagde chocoladesensaties op het spoor bij het combineren van die drie.

Hét vlaggenschip van NotCo is momenteel de eierloze mayonaise NotMayo, die vooral bestaat uit garbanzobonen. Qua merkstrategie kiest het bedrijf ervoor niet te werken met unique selling propositions over wat in hun producten zit, maar juist over wat er níét in zit. Producten heten dan ook NotMayo, NotMilk, NotYoghurt, NotCheese… en zijn te koop in Zuid-Amerika.

De Materiaalplantage

maart 30, 2018/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Materialen /door admin

In plaats van de planeet te ontginnen door grondstoffen te delven, op te boren en ze, gebruikmakend van allerlei energievretende processen tot materialen te smeden, is een nieuwe lichting productontwikkelaars doordrongen van het idee materialen te laten groeien. Een natuurlijk groeiproces is weliswaar traag, maar vaak veiliger, milieuvriendelijker en energie-efficiënter. Bovendien zijn natuurlijke materialen veelal hernieuwbaar.

De jaarlijkse hoogmis voor biodesigners, -technologen en -start-ups heet Biofabricate en wordt gehouden in Brooklyn. Tijdens lezingen, workshops en demonstraties krijg je een goed beeld van waar deze discipline (voor) staat. Een van de ouwe getrouwen is Scott Fullbright, die met zijn Living Ink Technologies commerciële inkten maakt uit algen. In tegenstelling tot traditionele inkt, die voor 80 procent uit petroleumproducten en voor 20 procent uit synthetische pigmenten bestaat, is algeninkt 100 procent plantaardig en dus biologisch afbreekbaar. […]

Een ander kind aan huis bij Biofabricate is Ginger Krieg Dosier, de CEO van bioMASON, een start-up uit North Carolina die zich bezighoudt met de biologisch geschraagde productie van beton, cement en bakstenen. Als docente architectuur aan de North Carolina State University raakte Ginger in de ban van biomimicry, een ontwerpdiscipline waarin je je door de natuur kunt laten inspireren om industriële en vormelijke problemen op te lossen. Zo onthult het groeiproces van schelpen en koralen hoe je bouwstenen bij lage temperaturen kunt laten groeien uit bacteriën, zand en enkele andere nutriënten. De traditionele productie van bakstenen zorgt jaarlijks voor ruim 800 miljoen ton CO₂ in de atmosfeer. Dankzij de gepatenteerde technologie van bioMASON worden cement, beton en steen herbruikbare materialen die zelfs uit afval kunnen worden gewonnen. […]

Wellicht spreken de pioniers die aan de slag gaan met het mycelium nog het meest tot de verbeelding. Mensen bekijken paddenstoelen meestal als ingrediënten voor een lekkere risotto of als wisselgeld voor een enkel reisje naar een psychedelisch sprookjesbos, maar in het ‘mycoceen’, de feeërieke wereld van zwammen en schimmels, liggen nog veel meer geheimen verscholen. Start-ups als Ecovative uit New York, MycoWorks uit San Francisco of Officina Corpuscoli uit Nederland weten die stilaan te onthullen. Het mycelium – ook ‘zwamvlok’ genoemd – is het netwerk van alle (vaak ondergrondse) draden van een zwam of een schimmel. Nagenoeg iedere kubieke centimeter aardbodem is doorweven met allerlei mycelia. Mycelium transporteert nutriënten tot bij de wortels van planten en bomen en zorgt ervoor dat planten met elkaar kunnen communiceren. Dat is de reden waarom het mycelium ook wel het wood wide web wordt genoemd. Sinds wetenschappers de groei van mycelia weten te controleren en aan te lengen met andere grondstoffen, is een nieuwe generatie isolatie- en verpakkingsmateriaal ontwikkeld met betere prestaties op het vlak van gewicht, hittebestendigheid, recycleerbaarheid enzovoort. Vandaag is een ware space race aan de gang rond mycocene bioproducten met waardevolle eigenschappen voor de meubelindustrie, de kledingsector, de auto-industrie en zelfs de ruimtevaart. Op showcases als die van Biofabricate krijg je zetels, lampen, bloempotten, maar ook broeksriemen, textiel en schoenen te zien die nauwelijks te onderscheiden zijn van traditionele fabricaten. De absolute uitdagingen zijn nu de opschaling en de automatisering van de productie. Sophia Wang en Phil Ross van MycoWorks geloven dat hun ‘groeiboerderij’ tegen 2020 in staat zal zijn mycelia te produceren tegen 15 euro per vierkante meter. Ambitie om werk te maken van een merkimago rond duurzaamheid hebben ze niet. ‘Onze producten zijn niet goed of slecht voor het milieu of de natuur, ze zijn het milieu en de natuur zelf’, luidt het.

Post-authenticiteit op je mat en op je bord

mei 2, 2017/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Branding /door admin

Yoga is booming, en de gangbare marketing-narratief is tot heden een eclectische saus van mystiek, klankschalen, mantra’s en sanskriet. Tijdens mijn laatste trip naar Londen heb ik de kiem van een post-authentiek antwoord hierop beleefd. Een combinatie van een harde work-out beleving, sociale verbinding, technologie en wetenschap.

Wie mij kent weet dat ik af en toe zelf op de mat sta. Ik hou van de practice, maar minder van de hele zweefdoctrine die je er vaak moet bijnemen. Maar zoals iedereen die professioneel bezig is met branding al lang weet: De markt voor iets om in te geloven is eindeloos. Yoga heeft dit decennium een aanzienlijke groei gekend. In de VS alleen is het aantal yoga-adepten tussen 2012 en 2016 verdubbeld tot 36 miljoen geregelde beoefenaars (In Nederland zijn het er 558.000 volgens de laatste cijfers) In diezelfde tijd steeg de totale besteding van alle Amerikaanse Yoga-beoefenaars van 10 miljard Dollar naar 16 miljard Dollar (de lessen, kleding, workshops, retreats, en trips naar India…)

Een foutentiek trekje van yoga

Volgens historisch onderzoek van wetenschapsjournalist William Broad blijkt yoga zoals we die vandaag in de studio beleven niet eeuwenoud te zijn zoals we ons graag laten vertellen. De kiem van de dynamische yoga (Hatha en alle afgeleiden) zoals we die nu beoefenen, vinden we terug tijdens de dagen die de Indiase onafhankelijkheid (1947) vooraf gingen. Er ontstond een nieuw nationaal bewustzijn, en men was op zoek naar een nieuwe culturele identiteit en zelfzekerheid. Yoga werd opgediept uit het mystieke verleden, opgepoetst en vervlochten met het frisse, moderne en ‘steriele’ gymnastiek dat heel populair was in het Westen.

ETHOS: Yoga, gemixt met hard-core fitness en biotechnologie

De yogastudio Ethos in Shoreditch lijkt op een Scandinavische lodge gecombineerd met een disco. Yoga krijgt er een heel hedendaagse benadering. De studio is heter dan bij Bikram Yoga (it’s the hottest studio of London!), is uitgerust met een indrukwekkende audio- en lichtinstallatie en biedt ook ruimte voor nieuwe varianten als TRX en aerial yoga. In de Fitlab kunnen beoefenaars bovendien een reeks diagnostische tests laten afnemen. Met een DNA-test, cardio-metabolische profiling en een analyse van je biocrobioom (je darmflora), helpen de instructoren je predispositie ten aanzien van bepaalde work-outs beter te begrijpen. Volgens Freddie Sheridan, mede-bezielers van Ethos, worden beoefenaars steeds meer veeleisend, en willen ze een steeds accurater inzicht in hoe ze hun fysieke en mentale gezondheid kunnen optimaliseren. Een nieuw pragmatisch programma op basis van inzichten in biochemie wordt daardoor goed onthaald bij de leden.

Chroma Yoga focust op focus

Distraction desease, ofwel de onmogelijkheid tot focus en concentratie is één van de ziektes van deze tijd. Focus- en Selectievermogen zijn een nieuwe soort luxe geworden. Een Yogastudio die hierop heeft ingespeeld is Chroma Yoga. Met een combinatie van Yoga-sequenties, kleur-, lichttherapie en soundclouds traint ze haar beöefenaars om zich beter te kunnen focussen.

Lululemon helpt je met sociale verbinding en doelen stellen

Een prachtig retailmerk voor sweatwear (kleding voor sporten waar al eens in gezweet wordt) is Lululemon. Ik haal ze vaak aan als een merk dat er in geslaagd is haar keuze-architectuur te baseren op ‘hoe een model aanvoelt’ in plaats van enkel op maat en collectie. Het gevolg is dat consumenten op een veel intuïtievere manier een keuze kunnen maken. (Een Yoga-broek bij Lululemon kost al gauw 160 Euro, dus je kan je er maar beter goed mee in je vel voelen als je er de dag erna mee gaat practicen) Nog mooier is hun Europese flagship store aan Regent Street in Londen.

Interactieve spiegels sporen je aan om verbinding te maken met andere sportfanaten in Londen en aan te sluiten bij groepdates om samen te sporten, looproutes te delen of yoga te beoefenen. Lululemon heeft haar eigen yogastudio’s en interactieve opstellingen in de winkel helpen zowel personeel als klanten in het stellen van persoonlijke doelen (ook al hebben die niets met yoga of sport te maken)

Vita Mojo becijfert de voedingswaarde op je bord

Een heel bijzonder lunchadres is Vita Mojo. In onze workshops bij retailers bepleiten we vaak de waarde van een check-in (en dus niet alleen een check-out) om de retailbeleving te personaliseren. Dat is exact wat bij Vita Mojo gebeurt. Via een touch screen en een heel intuïtieve interface stel je je lunch samen. De grammage van ieder ingrediënt kan je zelf doseren, en je krijgt meteen te zien over hoeveel gram, vet, proteinen, caloriën en koolhydraten je voor de kiezen krijgt.

Hoe komt de bouwsector uit het stenen tijdperk?

mei 2, 2017/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Corporate Cannibalism, Materialen, Ruimtegebruik /door admin

Terwijl de digitale revolutie al flink is uitgezaaid in de meeste sectoren, is de bouwsector nog relatief onbesmet gebleven. Omdat er tegenwoordig veel introspectief onderzoek is in de wereld van vastgoed en bouw, duik ik de vaak in het brede ballenbad van initiatieven die tonen hoe het kan evolueren. Hieronder zeven van mijn favoriete en meest dankbare voorbeelden om tijdens een lezing de ogen te openen of tijdens een werksessie de vlam in de pan te krijgen.

All-on-one met Webuildhomes uit Nederland

Webuildhomes is een Nederlandse start-up die de complexe lineaire waardeketen – zo kenmerkend voor de particuliere huizenbouw – samenbrengt op één digitaal platform en User Experience. Swipend tussen verschillende ontwerpen kies je een passiefhuis uit de creaties van wel 60 Nederlandse architecten, je kiest een wijk of straat waar Webuildhomes bouwt en waar je graag wil wonen en hup, je bent vertrokken. Gemiddeld 17 weken later is je huisje klaar voor oplevering aan de prijs waarvoor je het initieel kocht. De absolute bevrijding.

Modulair bouwen met Coodo uit Slovenië

Toen ik begin dit jaar voor ’t eerst artikelen zag van het Sloveense Coodo heb ik eens hard gevloekt. Waarom heb ik een rijtjeshuis in Edegem gerenoveerd in plaats van het plat te gooien om plaats te ruimen voor één van deze pareltjes?

Additive manufacturing uit een bouwdoos in Italië

Dit is een XL-pretpakket met apparatuur waarmee je een heel dorp kan bouwen. Alles wat je nodig hebt zit in één scheepscontainer, en wordt uitgelegd in dit speels en ontwapenend filmpje van het Italiaanse 3D-printbedrijf WASP (World’s Advanced Saving Project) Big Delta.

Blue City gehuisvest met speelsheid en karakter in Rotterdam

Iedereen die graag inspiratietrips organiseert en het programma graag samenstelt aan de hand van mijn nieuwsbrief: nu goed opletten! Een gerennoveerd oud tropisch zwembad is alvast meer spannend als thuishaven voor start-ups dan een kantoorgebouw, en al zeker voor start-ups in de circulaire economie. In Blue City te Rotterdam is de hele ziel en een hele hoop functies van het oude zwemparadijs goed bewaard gebleven. Vandaag is het een broedplaats en industriële symbiose aan ecologische bedrijfjes.

Op gezegende leeftijd paradijselijk wonen in Signapore

De grootste bekommernis van iemand op leeftijd is niet noodzakelijk het oppervlak van een zorgappartement en of er een comfortabele douche aanpalend aan de kamer is. Ouderen willen er vooral nog bijhoren, en een warm contact met kinderen en kleinkinderen behouden. Dat moet het inzicht geweest zijn aan de basis van Signapore Homefarm. Als dit het (r)urbane

Welive, een abonnementsformule om te wonen in Wall street, Manhattan

Voor wie tijdelijk haar carrière-geluk komen beproeven in grote steden bestaan steeds meer woonvormen die zich oriënteren tussen een huurappartement en een hotel. Tijdens vorige edities van deze nieuwsbrief hadden we het al over Roam Living, Zoku Living en anderen. Welive (van de makers van Wework) voorziet een abonnementsformule om te wonen in Wall Street. Vanaf 2800 Dollar per maand woon je apart/together in een omgeving die helemaal voorziet in zowle je individuele als sociale noden. Koffer vullen met kleding, en je bent klaar om te verhuizen.

Eindelijk echte legohuizen bouwen met Kite Bricks uit Israel

Kite Bricks is inderdaad wat je denkt wat het is: systeembouw bestaande uit recycleerbare blokken met binnenruimte voor isolatie en leidingen. Kite Bricks is het geestekind van Ronnie Zohar uit Israel, en is voorlopig nog steeds in fase van prototype en fundieng. Reacties van een publiek tijdens een workshop of lezing variëren van gefronste wenkbrauwen tot hoge ogen, zuchten van verlichting en mensen die ‘eindelijk’ fluisteren.

Sustainable Brands Conference, iets voor Antwerpen of Amsterdam?

mei 1, 2017/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Branding /door admin

De afgelopen jaren heb ik Sustainable Brands zien uitgroeien tot een internationale congres-franchise, en een webportaal met onderzoeksresultaten, nieuws en inspiratie rond branding, sustainability en CSR-strategie. Vrijdag 21 April stond ik op hun podium in Istanbul. Voedsel, mobiliteit, materiaal, bouw, energie, logistiek, … In mijn dertig minuten podiumtijd heb ik voor iedere sector een disruptieve nieuwkomer voorgesteld die een nieuwe trend belichaamt, de sector als een koevoet kan ontwrichten en tegelijk in de juiste richting zal helpen kantelen.

De organisatie van een Sustainable Brands Conference kan mits strakke contouren door eender welke lokale organisatie worden opgenomen (een beetje zoals TEDx). De structurele sponsors zijn Unilever en BASF, en daarom dacht ik spontaan dat een Antwerpse of Amsterdamse editie geen gek idee zou zijn. Het netwerk is bovendien best indrukwekkend met toegang tot internationale CSR-professionals, een divers aantal experts en sprekers, en een goeie routine in PR en social media.

Ik heb het publiek in Istanbul (50% Turkse CSR-professionals, en 50% internationale deelnemers) als heel open minded en levendig ervaren. Iedere ochtend werd het congres geopend met een stevige Zumba-sessie. Sprekers kwamen uit zeer veelzijdige disciplines aandraven met nieuwe inzichten uit onder meer gedragswetenschappen, art direction, merkstrategie, stakeholder engagement etc…

Bar Transit: Korte gesprekken met koplopers

april 28, 2017/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, BarTransit, Energie /door admin

Bar Transit is het initiatief om met een Vlog van start te gaan en een bont en divers pluimage aan koplopers te interviewen. Ik zie het voorlopig nog steeds als een experiment, want het voelt alsof ik alslinkshandige met mijn rechterhand moet schrijven. Qua vorm zoek ik nog meer dynamiek, de intentie mag zeker blijven wat ze is.

Met Bar Transit wil ik op een heel andere manier aan toekomstverkenning doen. Ik wil rechtstreeks van entrepreneurs en intrapreneurs horen wat ze anders hebben bekeken, welke grenzen ze willen verleggen en hoe ze dat aanpakken. Mijn belangrijkste criterium is dat ze zich laten inspireren door een mondiale uitdaging. Met de professionele ondersteuning van storycatchers zijn alvast vier afleveringen ingeblikt. Qua vorm ben ik nog zoekende naar meer dynamiek, de intentie mag zeker blijven wat ze is.

Uit de eerste aflevering met Erik Verdeyen van Q-Pinch leren we dat het grootste potentieel tot energiebesparing in de grootindustrie niet te vinden is bij electriciteit, maar bij warmte. Erik Verdeyen vertelt over de technologische oplossing van Q-Pinch over hun strategie als start-up om tot implementatie te komen.

Ken je iemand met een nieuw verhaal waarvan je vindt dat het in Bar Transit moet verteld worden? Laat het zeker weten via onze Facebookpagina.

Brand Experience: Wholechain retail, of volle-keten-winkels

maart 1, 2017/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Branding, Retail, Storytelling /door admin

Volgens Matt Hirst, Brand Experience Leader bij Google zou 81% van de Millennials (jongeren geboren tussen 1984 en 2000) een nadrukkelijke belangstelling hebben voor het verhaal, de mensen en de processen achter de producten. Volgens Event Brite zouden dan weer 78% van de Millennials liever geld uitgeven aan unieke ervaringen of events dan aan aantrekkelijke producten. Rede genoeg voor retailers om aan een ‘soulsearch’ te gaan doen. De fysieke winkelvloer kan maar beter een meeslepende ervaring bieden of een uitgesproken educatief karakter. Eén van de strategische invalshoeken om van je winkel een totaalbeleving te maken is wat we Wholechain retail noemen, of volle-keten-winkels.

Afgelopen maand heb ik twee zo’n soulsearches begeleid bij retailers. Eén van de veelbelovende innovatieboulevards bleek wholechain retail te zijn: hoe kunnen we de hele waardeketen (of een groot deel) thuis brengen op het winkelpunt, en de consument bij het hele ontwikkelingsverhaal betrekken?

Een lijstje van inspirerende voorbeelden:

Met haar ‘Reserve Roasting and Tasting Room‘ maakt Starbucks terug contact met haar oorsprong in Seattle. Het parcours en de totaalervaring door de koffiebranderij en het café herinnert consumenten aan de grandeur en de rede waarom Starbucks een mondiaal icoon is geworden. De hele waardeketen wordt er inzichtelijke gemaakt, en opengesteld voor beleving.
De winkels van Nixon in Parijs, Londen en NY zijn vooral ateliers waar consumenten betrokken worden bij het maakproces van een handgemaakt horloge.
Bij Zowoo in Shanghai betaal je niet voor een meubel of woonaccessoire, je betaalt voor de workshop om het product zelf te maken. Je creaties krijg je na het hele proces gewoon mee.
De nieuwste Nudies Jeans winkels bieden een centrale plaats aan een repairshop waar aanpassingen en herstellingen gratis worden doorgevoerd.
Nike ID (concept waarbij je je Nike’s online zelf kan ontwerpen) vertegenwoordigt al 60% van de omzet van Nike. Vandaag gaan ze naar de fysieke winkelvloer waar je adhv enkele basismodellen en touch screens op de winkelvloer je eigen sneakers kan samenstellen.
de flagship store in Londen van Lush biedt een programma van allerlei workshops die consumenten onderdompelen in de wereld van DIY-cosmetica.

Disruptie van de woningbouw via wholechain-benadering online

De Nederlandse start-up Webuildhomes lijkt wel de ultieme troublemaker voor de lineaire waardeketen in de bouwsektor. Menig huwelijk is ongetwijfeld al gensuevels bij het bouwen van een eigen huis. Aannemers zijn niet op elkaar afgestemd, budgetten zijn moeilijk te beheersen en vertraging stapelt zich op. Webuidhomes wil het bouwproces de logica geven van de Facebookgeneratie. De totaalervaring bestaat uit drie eenvoudige stappen:

Na het downloaden van de Webuildhomes-app kies je één van de 40-tal bijna-energie-neutrale rijtjeshuizen van bekende Nederlandse architecten in de galerie van Webuildhomes. Er is voor ieder wat wils. Prijzen staan erbij, en daar houdt Webuildhomes zich ook aan.
Daarna kies je een buurt in Nederland waar Webuidlhomes actief is. Voor Webuildhomes is een ontwikkeling pas interessant als ze minstens een twaalftal huisjes naast elkaar kunnen bouwen. Met wat geluk vind je een straat of een buurt in een stad of gemeente waar je graag wil wonen.
Tot slot plaats je je bestelling en volg je het proces verder op in de app. Webuidlhomes streeft naar een bouwtijd van 17 weken, 1/3 van de gemiddelde bouwtijd in Nederland.

De hele waardeketen die in de bouw vaak hobbelig en hectisch kan verlopen is bij Webuildhomes één naadloze totaalervaring, die bevrijdend transparant en inzichtelijk verloopt voor de bouwheer.

Mobiliteit: Een auto die niet alleen geld kost maar ook opbrengt

maart 1, 2017/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Energie, Mobiliteit /door admin

De auto is voor meeste mensen na hun huis hun tweede duurste bezit. Bovendien staat die auto vaak voor meer dan 90% van de tijd nutteloos voor de deur in waarde af te nemen. Heel wat ondernemers proberen dit anders te bekijken door bijvoorbeeld mobiliteit los te koppelen van autobezit. Met business modellen waar betaald wordt voor autogebruik in plaats van eigenaarschap realiseren ze ‘mobility as a service’. Meer mobiliteit creëren met minder auto’s. Mijn presentatie over de toekomst van mobiliteit is inmiddels een populair verzoeknummer geworden bij traditionele spelers in de autobranche zoals autodealers, leasingmaatschappijen en importeurs.

Een heel bijzonder initiatief dat ik in die context graag laat zien is het recente experiment van SnappCar en Privatelease.com in Nederland. Klanten kunnen een Fiat 500 Popstar in een kleur naar keuze leasen voor maar 99 Euro per maand ipv 225 Euro per maand. De enige voorwaarde is dat ze hun auto 2 dagen per maand ter beschikking stellen voor verhuur aan mensen in hun buurt. Het partnership met Snappcar zorgt voor toegang tot veel gebruikers. Het eerste weekend van de proefperiode dienden zich maar liefst 77 klanten aan. Veelal jonge dertigers die op die manier op een budgetvriendelijke manier kunnen beschikken over een leuke auto.

Wanneer je als burger zelf je auto wil delen met buren, en zo een paar honderd Euro wil (terug)verdienen per maand, kan je je auto ook kwijt op Tapazz. Tapazz is een Belgische community-app waar kan kenbaar maken dat jouw auto beschikbaar is, en je die kan delen met mensen in je buurt.

De nieuwjaarsbrief: het moment om achteruit en vooral vooruit te kijken

januari 17, 2017/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Storytelling /door admin

Het is voorlopig nog steeds januari, dus ik kan nog steeds – bij deze – iedereen van harte een warm nieuwjaar en een spetterend vrolijk 2017 wensen. Ieder jaar maak ik rond januari uitvoerig de balans op, en teken ik met ruwe krijtlijnen uit wat de focus verdient in het nieuwe jaar. 2017 mag voor mij meer van hetzelfde zijn. Meer, maar korter.

Waar 2016 zal herinnerd worden als een jaar vol turbulentie, was het voor mij een vruchtbaar jaar. Ik wou zoveel mogelijk mijn formules om aan toekomstverkenning te doen verkorten, meer lezingen en masterclasses verzorgen, en interessante samenwerkingen met keien in hun vak verdiepen.

Meer, maar korter

Wanneer ik mijn werk in 2016 zou uitdrukken in aantal lezingen, hebben ik er zo’n zestig gedaan afgelopen jaar. Het aantal lezingen nam toe, en samen met collega’s slaagden we erin om langlopende onderzoeksprojecten korter te maken. Een bijzonder project was de toekomstverkenning voor Volvo Nederland die in 2016 is gefinaliseerd samen met de goede vrienden van het ontwerpbureau Pinkeye. Daarnaast blijven enkele kort lopende, maar energieke trajecten bij, samen met mijn fijne collega Herman Konings, oa. voor Alma Restaurants, Matexi, Theo Brillen en meer. Een wel heel bijzondere uitdaging vonden we op het einde van vorig jaar waar in een opdracht voor Recytyre, die in België verantwoordelijk is voor de ophaling en bestemming van wel 80.000 ton autobanden per jaar. Samen met Jan Leyssens van Regenerative Design, speurden we de mogelijkheden af bij koplopers in de sociale economie, de circulaire economie en meerbepaald de synthetische biologie om tot nieuwe innovatiepaden te komen.

Het voordeel van werken als éénmansleger is dat je voor ieder project een evenknie kan kiezen die zeer complementair is, en met wie je werkelijk een unieke en vernieuwende aanpak kan aanbieden, en 2016 vertelt me dat die aanpak in 2017 zeker moet verdiept worden.In 2017 wil ik de zeilen bijzetten om meer lezingen en masterclasses te doen, en langere projecten aan te pakken met methodiek die doorlooptijden vooral korter maakt.

Antropocene gedachten

Het thematische uitgangspunt blijft dat de toekomst vooral een mondiale uitdaging blijft om nieuwe evenwichten te vinden tussen mens, technologie en natuur. Nieuwe evenwichten waarbij wetenschap, technologie, creativiteit en organisatorisch vermogen ons in staat stelt totaal nieuwe oplossingen te vinden om binnekort 9 miljard mensen van voedsel en energie te voorzien, stromend water, mobiliteit, huisvesting, etc…

Het antropoceen tijdperk, ofwel ‘tijdperk van de mens’ bleek in 2016 voor heel wat sectoren een relevant uitgangspunt om naar de toekomst te kijken, en een bron van inspiratie om strategische innovatiepaden mee te stofferen. In 2017 blijven we de technologische ontwikkelingen verder opvolgen en laten we ons verder inspireren hoe overheden en bedrijfsleven ermee aan de slag gaan.

Nieuwe vormen van inspireren in 2017

2017 zal ook een jaar worden waar activiteiten rond inspiratie en innovatie nieuwe vormen aanneemt. Er is er ééntje in de maak waarvan je achteruit leunend op de bank kan genieten bij een leeslamp en een glaasje wijn, en ééntje waar je net kan kijken naar mensen die op de bank zitten. Je hoort er later meer over.

iGrow doet Aziatische bio-boeren ontsnappen aan de traditionele keten

oktober 17, 2016/0 Reacties/in Anthropocene Mindsets, Business Model Innovatie, Toekomstverkenning, Voeding /door admin

Het mooie aan lezingen geven is dat heel wat dagen voelen als een soort schooluitstap. Het is heerlijk om telkens in een andere wereld te worden ondergedompeld, mensen te leren kennen, de hete hangijzers te aanhoren, en bruggen te bouwen met brede innovatiepaden die mondiaal en ecologisch geïnspireerd zijn.

Delphy Improvement Center is een wereldwijd kenniscentrum rond tuinbouw en kasteelt nabij Den Haag. Gisteren was ik er naar aanleiding van hun 10-jarig bestaan te gast om voor hun klanten, partners en leveranciers enkele innovatiepaden te schetsen voor de tuinbouwsector. Met de hele diversiteit aan LED farming, vertical farming en urban farming zijn telers in Nederland al een tijdje vertrouwd, dus heb ik hen bijgepraat over de opkomst van de millennials, hun houding tegenover marketing en technologie, hun belangstelling voor herkomst, waardering voor nabijheid, aandacht voor oprechtheid en hun gevoel voor humor.

Ik heb hen ook gewezen op het groeiende cynisme rond ecolabels en biolabels. Ondanks de meerwaarde worden ze steeds meer gepercipieerd als marketingjargon.

“Een duurzaamheidslabeltje en een glimlachende Noord-Hollandse landbouwer op de verpakking volstaan niet meer. De nieuwste generatie zal je op een spitsvondige manier moeten betrekken bij de waarheid achter je product.

Maar daarnaast heb ik mijn aandacht gevestigd op de plaats die tuinders opnemen in de waardeketen. Dat is waar in deze sector het schoentje wringt. Welke innovaties een tuinder ook doorvoert, het is stroomafwaarts bij de aankoopdienst van de retailer dat meerwaarde heel gauw voorwaarde wordt. Daarom heb ik tijd gemaakt voor twee concrete voorbeelden die glastuiniers bevrijden van de lineaire waardeketen.

Een eerste is RegenVillages uit Californië, en de andere vinden we bij de start-up iGrow, die in Indonesië tuinders, landeigenaren en consumenten in grote steden rechtstreeks met elkaar verbindt op één platform. Andreas Senjaya, zelf de kleinzoon van arme boeren weet als geen ander hoe kleinschalige land- en tuinbouwers in onzekerheid leven. Aan de ene kant is het moeilijk kapitaal te vinden om te investeren in nieuwe teelt, en aan de andere kant is de afzetmarkt voor hun oogst steeds onzeker, en dicteert de retail de regels. Net zoals elders in de wereld, wordt de afstand tussen de groeiende, stedelijke middenklasse in Azië en de voedingsproducenten steeds groter, en dat is jammer. Zeker wanneer steeds meer mensen toegang hebben tot breedband internet, bestaat er het potentieel om deze kloof te dichten. Andreas Senjaya, wil met iGrow de grootste wereldwijde bioboerderij creëren die de linaire waardeketen verstoort, banken, groot- en kleinhandelaren elimineert en de sleutelactoren samen in één community thuisbrengt.

“iGrow is een platform voor investeerders en een marktplaats voor oogst tegelijk. Als investeerder-consument kan je vanaf je smartphone Farmville spelen, maar dan in ’t echt.

Investeerders hebben wel geduld nodig. Voor advocadoteelt bijvoorbeeld is het vijf jaar wachten tot er geoogst kan worden, maar daarna heb je als investeerder een rendement van 15% per jaar. De eerste oogsten van pinda’s boden aan investeerders een rendement van 24%.

Vandaag zijn zo’n 2200 kleine en middelgrote boeren aangesloten bij iGrow, en bestrijken ze samen zo’n 1200 hectare aan beplant land- en tuinbouwoppervlak. iGrow is bovendien als model heel schaalbaar. Wat ook mooi is: 90% van de eerste winst die investeerders hebben gemaakt in de pindateelt werd geherinvesteerd via iGrow. In Indonesië is er nog zo’n 18 miljoen hectare onderbenutte landbouwgrond en er wordt zo’n 130 miljard omzet gemaakt met land- en tuinbouw. Er is met andere woorden nog een groot groeipotentieel, maar iGrow wil ook naar andere Aziatische landen, en verkent momenteel de mogelijkheden om haar intrede te doen in Turkije, meer bepaald in de olijfteelt.