Trend Hackaton Hogeschool Gent: Van blockchain tot emotionele levensverzekering

/0 Reacties/in /door

Op dinsdag 8 november was het zover. een 30-tal leerlingen van de postgraduaatsopleiding Trendanalyse en implementatie brachten in kleine werkgroepjes hun ideeën voor de toekomst, gestoffeerd met business model aan de hand van ingezonden thema’s.

Een wel heel bijzondere toekomstverkenning vonden we bij de uitvaartsector.

Ik pik er ééntje uit dat nog een beetje strookt met de tijd van het jaar. Een uitvaart strookt vaak met de verwachtingen. Zelfs een uitvaart die vrijzinnig geïnspireerd is, bestaat nog vaak uit elementen uit de christelijke traditie. Vandaag geven steeeds meer families een persoonlijke en creatieve invulling aan een uitvaart. Verwacht wordt dat wanneer Millennials hun ouders ten grave gaan dragen, we nog meer honger naar creativiteit en originaliteit gaan zien. De groepen die rond uitvaart een toekomstverkenning deden, raapten reeds bestaande initiatieven bij elkaar zoals begraafparken waar gewerkt wordt met bomen in plaats van zerken, allerlei creatieve alternatieven voor uitstrooiing (tattoeages met as gemengd in inkt, gebrandschilderd glas met as in inkt, …, tot zelfs as gemengd in vuurwerk, …), urnes die meer voldoen aan de fijngevoelige smaak van de babyboomgeneratie, duurzame bestemmingstechnieken zoals compostering, enz…

Bijzondere digitale technologieën maken ook steeds meer hun intrede in de uitvaart.

DNA Memorial heeft een dienst waar men het DNA digitaal weet te borgen, zodat generaties later mensen vanalles kunnen leren over hun grootouders.

Mensen stellen vandaag al playlists samen uit de lievelingsmuziek van hun dierbare overledenen om een eredienst op te luisteren. Het Israelische SafeBeyond positioneert zich als emotionele levensverzekering. Ze helpt mensen een nalatenschap van digitale boodschappen via geotags te verspreiden over heel de wereld. Zo kunnen nabestaande postuum nog genieten van het levensadvies en de lieve woorden van hun dierbaren.

Beyond

Eterni.me gaat nog een stapje verder. Op basis van alle digitale sporen die een overledene heeft nagelaten in social media willen me met artificiële intelligentie iemands persoonlijkheid digitaal zo nauwkeurig mogelijk tot leven wekken. Ze onderzoeken of het zo mogelijk is een ‘avatar’ van de overledene toegankelijk te maen via een chat-applicatie.

Andere korte toekomstverkenningen deden een onderzoek naar innovatiemogelijkheden voor en met Blockchain in de energiesector, de Kringloopwinkel, Joker reizen, de kunstsector, handenarbeid en de Belgische visserij.

Ze allemaal uitschrijven zou voor een te lang expose zorgen, maar op verzoek praat ik je er graag over bij.

 

De-NV200 WORKSPACe zet digitale nomaden op wielen

/0 Reacties/in , /door

Twee jaar geleden was ik al gecharmeerd door Nissan’s ‘e-NV200’. De elektrische wagen en kandidaat om de nieuwe  ‘Black Cab’ in Londen te worden. De elektrische versie van het taxibusje werd een noodzaak om te voldoen aan de normen van de Londense lage-emissiezones van Boris Johnson.  Vandaag zien we de e-NV200 verschijnen in een heel andere gedaante.

Nissan ging de samenwerking aan met Studio Hardie, om een sympathieke verschijning toe te voegen aan de reeks innovaties voor de werkomgeving, en zette de werkplaats letterlijk op wielen. Zoals het filmpje laat zien is dit elektrische busje een heel fraai kantoor waar weloverwogen keuzes zijn gemaakt om zoveel mogelijk comfort te bieden op beperkte ruimte.

Er zijn 30 minuutjes nodig om dit busje op 80% van haar batterijvermogen te brengen. Het kantoortje biedt een uitvouwbare werktafel, een touch-screen computer, draadloos internet, bluetooth audio, verlichting die je kan aansturen met je smartphone, een ijskastje, een koffiemachine en plaats voor een Bromton vouwfiets aan de deur.

Om maximaal van je omgeving te genieten is er een uitschuifbaar balkon en een panoramisch glazen dak. In mijn dagelijks bestaan als éénmansleger zou het mijn werk alvast een pak flexibeler maken.

Masterclass Storytelling: Hoe het beste verhaal altijd wint

/0 Reacties/in /door

In het post-reclametijdperk is de aandacht van mensen niet meer zo makkelijk te koop als vroeger. ‘Aandacht verdienen’; daar draait het nu om. Daarom dat fundamentele kennis en vaardigheden rond storytelling bepalend zijn voor het succes van ieder vernieuwend initiatief.  Komende dinsdag, tijdens het Open Lab van Stadslab2050 in Antwerpen, gaat mijn masterclass storytelling in première.

In de masterclass storytelling ontdekken we alles over de kracht van storytelling, verhaalstructuren en verteltechnieken.  Het hele programma voorziet nergens in marketingtaal, communicatie-modellen of omni-channelpleidooi, maar houdt het zuiver bij nieuwe, wetenschappelijke inzichten in hoe je mensen boeit en overtuigt met een verhaal.

Zowel hedendaagse als klassieke voorbeelden tonen aan hoe je storytelling effectief kan inzetten om je doel te bereiken. De inzetbaarheid is immers groot. Of het nu is om mensen iets te leren, mensen te motiveren, een beweging te starten of om complexe thema’s helder en inzichtelijk te maken, storytelling is voor iedereen een vaardigheid die het verschil kan maken.

Stadslab2050 biedt met haar Open Lab op aanstaande dinsdag 22 november in Felixpakhuis te Antwerpen een soort State of the Union: waar staat de Antwerpse community duurzame entrepreneurs en intrapreneurs vandaag? Waar ligt de focus morgen? Welke inzichten kunnen we delen? Er is een heel veelzijdig programma voorzien van keynotes, workshops, pitches… en dus ook mijn masterclass.

Er zijn nog tickets beschikbaar. Je kan je hier aanmelden.

De volgende open masterclass Storytelling is georganiseerd door C-mine in Genk op donderdag 9 februari. Tickets kan je hier kopen.

 

 

 

Werken en leven in geografische onafhankelijkheid

/0 Reacties/in /door

Afgelopen weken heb ik meerdere lezingen verzorgd voor de vastgoed- en bouwsector, oa. voor Mediahuis (Hebbes), Renovatie-en bouwbedrijf Verelst, en BIM Hoogstraten. Telkens wijs ik er op dat de generatie van Millennials een veranderende kracht vertegenwoordigt in hoe we willen wonen, werken en leven.

De cijfers stoffeer ik graag met heldere en groeiende voorbeelden in de vastgoedwereld. En vandaag is het moeilijk om de diversiteit aan initiatieven bij te houden. Heel wat leef-, woon- en werkformules stellen meestal jonge mensen in staat nieuwe evenwichten te vinden tussen leven en werk, en zelfs om geografisch onafhankelijk te zijn.

Volgens het internationaal co-working vakmagazine Deskmag is het aantal co-workingplekken wereldwijd met 38% gegroeid in 2015. 71% van de co-workers rapporteert een toename aan creativiteit door tussen vak- en zielsgenoten te werken. 62% getuigt dat de kwaliteit van hun werk toeneemt, 70% voelt zich gezonder, en 92% voelt een toename in zelfvertrouwen.

De motor van de toename aan co-working initiatieven wordt maw. niet enkel bepaald door het toenemend aantal (creatieve) zelfstandigen. Veel belangrijker is dat de productiviteit van mensen in de kennis-economie en de creatieve sector meer wordt bepaald door hun werkomgeving, gemoedstoestand en netwerk, dan door het aantal uren ze per dag presteren in één en hetzelfde gebouw. Daarom zie je steeds meer grote bedrijven die hun creatieve teams buiten hun eigen muren plaatsen, en hun projectwerk laten groeien binnen de prikkelende omgeving van een co-working omgeving.

Het meest richtinggevende voorbeeld vandaag is Wework (dat wel eens de Starbucks van het co-worken wordt genoemd). Ze zetten met veel focus in op het netwerk, een prikkelende omgeving, en ondersteunende diensten. Vandaag werken ze haastig aan een initiatief rond co-living, wat ‘Welive’ zal gaan heten. Tegen 2018 willen ze 34.000 mensen huisvesten in woonvormen die privacy bieden, maar ook veel gemeenschappelijke ruimten en quasi-hotelfuncties. Verder zijn de afgelopen twee jaar oa. in Amsterdam zogenaamde co-working hotels geöpend, denk aan Zoku, Volkshotel en The Student Hotel. Die laatste beschouwt zichzelf nog steeds hardnekkig als een start-up, ook al hebben ze al acht vestigingen, oa. in Amsterdam, Groningen, Den Haag, Parijs en Barcelona. The Student Hotel heeft de ambitie om 50 hotels te openen in Europa in de komende vijf jaar. Het is een frisse hybride van een student dorm en een boutique hotel en sleepte al veel prijzen in de wacht voor haar concept, vormgeving en service (door studenten). Het bijzondere aan het hotel is de energieke en ongedwongen studentensfeer die er hangt. Heerlijk om je terug in onder te dompelen. De verschillende gemeenschappelijke ruimtes hebben allemaal een eigen visuele identiteit, zijn een ode aan de leergierigheid, open geest en zitten vol referenties naar het studentenleven. Met al haar ontspannings- maar ook werkfaciliteiten is The Student Hotel een ideaal toevluchtsoord voor jonge creatievelingen met een semi-nomadisch bestaan.

Een laatste bijzonder initiatief dat hier aandacht verdient is Roam Living. Aan de hand van een abonnementsformule kan je als digitale nomaden wonen, leven en werken in één van hun paradijselijke plekken. Vandaag kunnen Roamers thuis komen Bali, Miami en Madrid, en later kan je ook roamen richting Londen, Tokyo en San Francisco.

Millennials denken vaak liever in termen van projecten dan van een job. Ze willen eerder zichzelf verwezelijken dan een carrière. Ze settelen zich op latere leeftijd. Ze werken hard met vaak veel tijd die voor een scherm wordt doorgebracht. Maar in ruil daarvoor is geografische onafhankelijkheid en ongebondenheid een mooie compensatie.

Logistiek georganiseerd door de Facebook-generatie

/0 Reacties/in /door

Op uitnodiging van DPDGroup praat ik op donderdag 24 november samen met trendwatcher Herman Konings de logistieke sector bij over de toekomst van logistiek. Hoe gaat de nieuwe generatie met nieuwe evenwichten tussen mens, omgeving en technologie logistiek anders bekijken?

In de Europese unie alleen zouden meer dan zes miljoen bedrijven een radertje zijn in het grotere klokwerk van onze logistiek. Sommige zijn vooral verzender van goederen, anderen ontvanger, en sommige zijn planner, distributeur of transporteur van al deze goederen. Heel wat van die bedrijven hebben al een rijke geschiedenis achter de rug om die goederenstromen zo efficiënt mogelijk te plannen. Efficiënt betekent in dit geval: goederen met zo min mogelijk transportbewegingen en kilometers op hun plaats krijgen. En liefst op tijd.

Ondanks dat wordt wereldwijd nog steeds 75% van het transport gepland met pen en papier, telefoon of fax en misschien een spreadsheet. Bedrijven die toch veel in informatisering hebben geïnvesteerd doen dat vaak als silo’s: Individueel, kijkend naar hun eigen binnen- en buitengaand transport. Daarom rijden op onze Vlaamse wegen – nog steeds – 25% van alle vrachtwagens leeg. De overige 75% komt aan gemiddeld 60% van haar laadvermogen. De volgende keer je in de file staat in pakweg de driehoek Antwerpen-Gent-Brussel, ga je er spontaan anders van gaan kijken naar die lange parade vrachtwagens in het stilstaand verkeer. Wanneer het verkeer nog blijft toenemen, staan we stil.

Tinder voor Transportplanners

Op selfdriving cars en trucks is het nog even wachten. Wanneer computers het stuur overnemen van homo sapiens zou onze wegcapaciteit verviervoudigen volgens Google.

Gelukkig is er een vooruitgangsperspectief waar we nu al mee aan de slag kunnen. Want de werkelijke digitale transformatie van de transportsector wacht niet op driverless technology. Ze is al ingezet in de vorm van collaboratieve transportplanning.

Het is heel mooi om te zien hoe heel wat start-ups zich laten inspireren en motiveren door de gedachten achter distributie 2.0, ook in Vlaanderen. Misschien worden we toch ooit nog een slimme draaischijf. Een nieuwe generatie ICT-bedrijven helpt transportplanners met cloud based software transportstromen inzichtelijk te maken, te optimaliseren, en transport-matches te detecteren met andere gebruikers.

In analogie met Facebook of zelfs Tinder, maken transportplanners een eigen profiel aan, suggereert het platform matches tussen bedrijven aan de hand van gelijklopende trajecten en delen ze activiteiten. Het volledige volume transport wordt zo uitgevoerd met zo weinig mogelijk transportbewegingen. ICT helpt ons strijden tegen de files door over de grenzen van organisaties heen een zo groot mogelijk bundelings-effect te creëren.

Het fenomeen kwam al enkele jaren geleden piepen onder de naam ‘social transport’: goederen transporteren door gebruik te maken van reeds bestaand pendelgedrag.

Aardappeltjes carpoolen met pendelaars

Een mooi pioniersverhaal vind je bij het Zwitserse Kartoffelntaxi. Boeren die in de Zwitserse alpen (meerbepaald in de Schindellegi bergen) hun jonge aardappeltjes zo duurzaam mogelijk wilden telen, gingen in samenwerking met lokale bakkerijen het transport naar Zurich, Genève en Basel organiseren met pendelaars. Met veel trotse en emotionele betrokkenheid reden in 2011 al zo’n 40 vrijwilligers met solanine-rijke primeuraardappeltjes uit de bergen richting de klasse-restaurants in de Zwitserse steden.

De airbnb voor sociaal transport komt uit Noorwegen

De airbnb om dingen te transporteren door gebruik te maken van bestaande, particuliere verkeersstromen wordt misschien wel het van oorsprong Noorse Nimber. Heb je je dure zonnebril vergeten op restaurant tijdens een citytrip? Of heb je een gigantisch tweepersoonsbed gekocht bij Ikea dat je zelf niet thuis krijgt? Geen probleem, zet het op Nimber, en misschien is iemand uit de Nimber-community die net dat traject gaat doen bereid om het mee te brengen (tegen een eerlijke vergoeding)

Nimber verklaart zelf 60.000 gebruikers te hebben in Noorwegen, en dat is 0,6 percent van de populatie. Dat lijkt verwaarloosbaar weinig, maar dat zou volgens hen en afdoende kritische massa zijn om het platform te doen werken.

Sinds kort zijn ze ook actief in de UK waar ze op twee jaar tijd willen groeien naar 400.000 gebruikers, zo’n 0,4 percent van de populatie. Ook transport van goederen wordt steeds meer een functie van de smartphone met bits en bites als voornaamste brandstof.

Een bont ballenbad aan big data

Een bont ballenbad aan big data wordt steeds meer de basis van een leefbare, veilige en duurzame stad. Naarmate steden steeds meer infrastructuur ontwikkelen van het genre ‘city-of-things’ zullen steeds meer nieuwkomers opportuniteiten zien om mensen- en goederenstromen steeds efficiënter, veiliger en milieuvriendelijker te transporteren. Verrassend is dat technologie steeds meer onttrokken wordt van het zicht.

Gechipte vuilnisbakken in slimme steden

In Nederland richt iedere gemeente zijn eigen afvalsysteem in. Veel gemeenten keizen voor een brede variatie aan afvalcontainers op straat of onder de grond. 10000 afvalcontainers in 30 gemeenten hebben chips waarmee ze communiceren met elkaar, maar ook met slimme vuilniswagens. Actuele data wordt verzameld zonder mankracht waardoor containers enkel geleegd worden wanneer ze het signaal geven dat ze helemaal vol zitten. Het gevolg zijn minder ledigingen en minder transportbewegingen. De gemeente Groningen wist op die manier in 2015 18% op haar totale inzamelbudget te besparen en de uitstoot van CO2 met 18% terug te brengen.

En zo zal iedere niche in de stad voor haar operationele uitdagingen meer en meer machine-to-machine antwoorden vinden. Steden zijn in meeste landen verantwoordelijk voor 50% van de CO2-uitstoot. Dat komt natuurlijk omdat in stedelijke gebieden meer mensen wonen en meer verkeer is. Het betekent ook dat er veel te winnen is met klimaatbesparende toepassingen.

Onderzoek van Accenture voor het Global e-sustainability initiative Smarter 2030 stelt dat goed ingezette technologie de CO2-uitstoot in de stad kan verminderen met 20%. Minder CO2 door ICT. De slimme stad kan substantieel bijdragen aan het vergroten van de duurzaamheid in ons dagelijks leven.